W ŚWIETLE USTAWY Z DNIA 26 KWIETNIA 2007 r. O ZARZĄDZANIU KRYZYSOWYM
(Dz. U. Nr 89, poz. 590 ze zmianami)
I. POJĘCIA I DEFINICJE
W dniu 22 sierpnia 2007 r. weszła w życie ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590).
Rozwiązania przyjęte w nowej ustawie o zarządzaniu kryzysowym mają pomóc w przygotowaniu do przeciwdziałania skutkom zdarzeń o znacznych rozmiarach, z którymi nie mogą skutecznie radzić sobie pojedyncze podmioty i służby, a wymagane jest działanie skoordynowane.
Podstawowe zagadnienia, które reguluje ustawa, to:
W ustawie zostały sformułowane pojęcia i definicje nie funkcjonujące do tej pory w polskim prawie. Należą do nich:
1. Zarządzanie kryzysowe – to działalność organów administracji publicznej stanowiąca element kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na:
– zapobieganiu sytuacjom kryzysowym,
– przygotowaniu do przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych działań,
– reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych,
– usuwaniu ich skutków oraz odtwarzaniu zasobów i infrastruktury krytycznej.
Definicja ta potwierdza istnienie czterech faz zarządzania kryzysowego, do których należy:
Faza zapobiegania – polegająca na realizacji przedsięwzięć mających na celu zredukowanie prawdopodobieństwa lub całkowite wykluczenie możliwości wystąpienia sytuacji kryzysowych albo w znacznym stopniu ograniczających ich skutki.
Faza przygotowania – polegająca na podejmowaniu działań planistycznych, na wszystkich szczeblach administracji, dotyczących sposobów reagowania na czas wystąpienia różnego rodzaju sytuacji kryzysowych, umożliwiających wpływ na ich przebieg w celu zmniejszenia negatywnych skutków tych zdarzeń. Faza ta obejmuje również działania mające na celu powiększenie zasobów sił i środków niezbędnych do efektywnego reagowania, zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu reagowania na potencjalne zagrożenia.
Faza reagowania – polegająca na podejmowaniu działań w celu udzielania pomocy poszkodowanym, zahamowania rozwoju występujących zagrożeń oraz ograniczenia strat i zniszczeń.
Faza odbudowy – polegająca na realizacji zadań mających na celu przywrócenie zdolności reagowania, odbudowę zapasów służb ratowniczych oraz odtwarzanie kluczowej dla funkcjonowania danego obszaru infrastruktury energetycznej, paliwowej, telekomunikacyjnej, transportowej oraz funkcjonowania innych ważnych usług, np. dostarczania wody.
2. Sytuacja kryzysowa – to sytuacja wpływająca negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołująca znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków.
3. Infrastruktura krytyczna – to systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Infrastruktura krytyczna obejmuje systemy:
₋ zaopatrzenia w energię, surowce energetyczne i paliwa,
₋ łączności,
₋ sieci teleinformatycznych,
₋ finansowe,
₋ zaopatrzenia w żywność i wodę,
₋ ochrony zdrowia,
₋ transportowe,
₋ ratownicze,
₋ zapewniające ciągłość działania administracji publicznej,
₋ produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych.
4. Ochrona infrastruktury krytycznej – to wszelkie działania zmierzające do zapewnienia funkcjonalności, ciągłości działań i integralności infrastruktury krytycznej w celu zapobiegania zagrożeniom, ryzykom lub słabym punktom oraz ograniczenia i neutralizacji ich skutków oraz szybkiego odtworzenia tej infrastruktury na wypadek awarii, ataków oraz innych zdarzeń zakłócających jej prawidłowe funkcjonowanie.
5. Planowanie cywilne:
a) całokształt przedsięwzięć organizacyjnych mających na celu przygotowanie administracji publicznej do zarządzania kryzysowego,
b) planowanie w zakresie wspierania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w razie ich użycia oraz planowanie wykorzystania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do realizacji zadań z zakresu zarządzania kryzysowego.
II. ZARZĄDZANIE KRYZYSOWE W GMINIE DYNÓW
Organem właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego na terenie gminy jest Wójt Gminy Dynów.
Do zadań Wójta w sprawach zarządzania kryzysowego należy:
1) kierowanie monitorowaniem, planowaniem, reagowaniem i usuwaniem skutków zagrożeń na terenie gminy,
2) realizacja zadań z zakresu planowania cywilnego:
a) realizacja zaleceń do gminnego planu zarządzania kryzysowego,
b) opracowanie i przedłożenie staroście do zatwierdzenia Gminnego Planu Zarządzania Kryzysowego,
3) zarządzanie, organizowanie i prowadzenie szkoleń, ćwiczeń i treningów z zakresu zarządzania kryzysowego,
4) wykonywanie przedsięwzięć wynikających z planu operacyjnego funkcjonowania gminy,
5) zapobieganie, przeciwdziałanie i usuwanie skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym,
6) współdziałanie z Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w zakresie przeciwdziałania, zapobiegania i usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym,
7) organizacja i realizacja zadań z zakresu ochrony infrastruktury krytycznej.
W myśl ustawy o zarządzaniu kryzysowym, wymienione wyżej zadania Wójt Gminy Dynów wykonuje przy pomocy komórki właściwej do spraw zarządzania kryzysowego.
Organem pomocniczym Wójta Gminy Dynów w zapewnieniu wykonywania zadań zarządzania kryzysowego jest Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego. Jest on powoływany przez Wójta, który określa jego skład, organizację, siedzibę oraz tryb pracy.
Zespół ten wykonuje na obszarze gminy następujące zadania:
₋ dokonuje oceny występujących i potencjalnych zagrożeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo publiczne i prognozowanie tych zagrożeń,
₋ przygotowuje propozycje działań i przedstawia Wójtowi wnioski dotyczące wykonania, zmiany lub zaniechania działań ujętych w Gminnym Planie Zarządzania Kryzysowego,
₋ przekazuje do wiadomości publicznej informacje związane z zagrożeniami,
₋ opiniuje Gminny Plan Zarządzania Kryzysowego.
W skład zespołu gminnego, którego pracami kieruje Wójt Gminy Dynów wchodzą osoby powołane spośród:
₋ osób zatrudnionych w urzędzie gminy, gminnych jednostkach organizacyjnych lub jednostkach pomocniczych,
₋ pracowników zespolonych służb, inspekcji i straży, skierowanych przez przełożonych do wykonywania zadań w tym zespole na wniosek Wójta Gminy Dynów,
₋ przedstawicieli społecznych organizacji ratowniczych.
W skład zespołu gminnego mogą wchodzić inne osoby zaproszone przez Wójta Gminy Dynów oraz powołani eksperci.
Wójt Gminy Dynów ma obowiązek zapewnienia realizacji zadań z zakresu zarządzania kryzysowego na obszarze gminy, takich jak:
₋ całodobowe alarmowanie członków Gminnego Zespołu Zarządzania Kryzysowego, a w sytuacjach kryzysowych zapewnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji oraz dokumentowania prowadzonych czynności,
₋ współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej,
₋ nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności,
₋ współpraca z podmiotami realizującymi monitoring środowiska,
₋ współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne;
₋ realizacja zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa.
Ustawa narzuca obowiązek podjęcia działań w zakresie zarządzania kryzysowego na ten organ właściwy w sprawach zarządzania kryzysowego, który pierwszy otrzymał informację o wystąpieniu zagrożenia. Organ ten niezwłocznie informuje o zaistniałym zdarzeniu organy odpowiednio wyższego i niższego szczebla, przedstawiając jednocześnie swoją ocenę sytuacji oraz informację o zamierzonych działaniach.
Ustawa wprowadza obowiązek opracowania planu zarządzania kryzysowego na poziomie krajowym, wojewódzkim, powiatowym oraz gminnym.
Określone zostały struktura i zawartość planu zarządzania kryzysowego jednolicie dla wszystkich dokumentów, niezależnie od poziomu, na jakim są one tworzone. Plan zarządzania kryzysowego podlega aktualizacji nie rzadziej niż co dwa lata.
III. FINANSOWANIE ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO
Finansowanie wykonywania zadań własnych z zakresu zarządzania kryzysowego na poziomie gminnym planuje się w ramach budżetu gminy na dany rok budżetowy.
Na finansowanie zadań zleconych z zakresu administracji rządowej jednostki samorządu terytorialnego będą otrzymywały z budżetu państwa dotacje celowe.
W budżecie jednostki samorządu terytorialnego ma być utworzona rezerwa celowa na realizację zadań własnych z zakresu zarządzania kryzysowego w wysokości nie mniejszej niż 0,5 % wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszonych o wydatki inwestycyjne, wydatki na wynagrodzenia i pochodne oraz wydatki na obsługę długu. Na dofinansowanie zadań własnych z zakresu zarządzania kryzysowego jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać także dotacje celowe z budżetu państwa.
O B R O N A C Y W I L N A
Obrona cywilna w Polsce stanowi system, którego celem jest ochrona ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej, dóbr kultury, ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny oraz współdziałanie w zwalczaniu skutków klęsk żywiołowych i katastrof. Ponadto, w zakresie obowiązków Obrony Cywilnej leży organizowanie zajęć z zakresu przysposobienia obronnego dla uczniów i studentów. Szefowie Obrony Cywilnej na poziomie gminy, powiatu i województwa opracowują i opiniują tzw. plany obrony cywilnej, które są najważniejszą instrukcją dla władz cywilnych w przypadku wystąpienia zagrożenia dla ludności.
Podstawy prawne funkcjonowania OC w Rzeczpospolitej Polskiej
Podstawowe zasady organizacji i funkcjonowania obrony cywilnej określa międzynarodowe prawo wojenne, zwłaszcza Protokół dodatkowy I z 1977 r. do Konwencji Genewskich z 1949 r. o ochronie ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych, ratyfikowany przez Polskę dopiero 19 września 1991 r. jako 110 państwo, mimo że była jego współautorem i współinicjatorem. W Polsce zasady funkcjonowania obrony cywilnej określa ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity, Dz.U. 2004, Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.) oraz akty wykonawcze do niej.
Struktura i organizacja obrony cywilnej w Polsce
Centralnym organem administracji rządowej w sprawach obrony cywilnej jest Szef Obrony Cywilnej Kraju. Szefa Obrony Cywilnej Kraju powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Szef Obrony Cywilnej Kraju podlega ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.
Terenowymi organami obrony cywilnej są wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast). Do zakresu działania szefów obrony cywilnej województw, powiatów i gmin należy kierowanie oraz koordynowanie przygotowań i realizacji przedsięwzięć obrony cywilnej przez instytucje państwowe, przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne oraz organizacje społeczne działające na ich terenie.
Podstawowymi jednostkami organizacyjnymi przeznaczonymi do wykonywania zadań obrony cywilnej są formacje obrony cywilnej. Formacje tworzą w drodze rozporządzenia ministrowie, a wojewodowie, starostowie, wójtowie lub burmistrzowie (prezydenci miast) – w drodze zarządzenia, uwzględniając w szczególności: skalę występujących zagrożeń, rodzaj formacji, ich przeznaczenie oraz stan osobowy i organizację wewnętrzną. Formacje obrony cywilnej mogą tworzyć także pracodawcy.
Zadania obrony cywilnej w czasie pokoju
Zadania obrony cywilnej w czasie wojny
Ważne numery alarmowe:
W przypadku ostrzeżenia o zagrożeniu powodziowym:
W razie ewakuacji zabierz ze sobą najcenniejsze rzeczy, dokumenty, odzież i produkty żywnościowe na dwa, trzy dni.
W przypadku ostrzeżenia o zbliżającym się huraganie:
słuchaj porad podawanych przez rozgłośnie radiowe i telewizyjne, w jaki sposób się zachowywać, w przypadku gdy będzie to konieczne:
Gdy nadejdzie huragan:
Gdy huragan przejdzie:
Pod pojęciem “burza śnieżna” należy rozumieć wielogodzinne obfite opady śniegu połączone z silnymi wiatrami.
W przypadku ostrzeżenia o burzy śnieżnej powinieneś:
Unikaj podróżowania w czasie burzy śnieżnej, jeśli jednak musisz to zrobić to:
Jeśli utknąłeś w drodze:
Pożar
Jeśli zauważyłeś pożar to:
Opuszczając mieszkanie, sprawdź czy opuścili je wszyscy domownicy (dzieci potrafią chować się przed ogniem w miejscach, z których ich nie widać: np. w szafie, pod łóżkiem, pod pościelą itp.).
Katastrofy budowlane
Opuszczając dom (mieszkanie):
Gdy nie masz możliwości opuszczenia domu:
Gdy jesteś unieruchomiony (przysypany):
Gdy opuściłeś dom (mieszkanie):
Skażenie promieniotwórcze i toksyczne środki przemysłowe ( w tym: AMONIAK )
SYGNAŁ ALARMOWY : SYRENA MODUŁ CIĄGŁY 3 MINUTY
WAŻNE ZALECENIE :
Zaalarmować i ewakuować pracowników, interesantów i zwiedzających z rejonu zagrożenia w kierunku pod wiatr od źródła zagrożenia, a ze sfery skażonej poprzecznie do kierunku wiatru.
Zachowaj spokój, pamiętając o tym że:
Gdy powracasz do mieszkania ze skażonego terenu:
Pamiętaj o swoich sąsiadach, którzy mogą potrzebować specjalnej pomocy przy małych dzieciach, starszych lub niepełnosprawnych osobach.
Pozostając w domu:
Dalej postępuj, zgodnie z zaleceniami określonymi przez władze (służby ratownicze) do czasu odwołania zagrożenia skażeniem promieniotwórczym czy toksycznym.
Toksyczne Środki Przemysłowe (TSP)
WSKAZÓWKI DLA RATUJĄCYCH – Osoby biorące udział w akcji ratowniczej lub likwidowaniu awarii muszą być wyposażone w aparaty izolujące do ochrony dróg oddechowych oraz ubranie gazoszczelne.
AMONIAK NH3
Amoniak jest bezbarwnym, silnie trującym gazem o ostrym “gryzącym” zapachu.
Wywołuje przykre pieczenie w gardle, ślinotok, nudności, łzawienie i ból głowy. Przy dużych dawkach może spowodować nieodwracalne zmiany w organizmie np. utrata wzroku, zmiany w płucach.
PIERWSZA POMOC
Poszkodowanego należy wynieść ze skażonego środowiska. Zdjąć skażoną odzież, ciepło okryć. Zapewnić dopływ świeżego powietrza. Przy zatruciu dróg oddechowych usunąć śluz z jamy ustnej i gardła, ułożyć poszkodowanego na boku, zapewnić bezwzględny spokój i bezruch (groźba obrzęku płuc nawet do 48 godz.). Przy zatruciach drogą pokarmowa podawać rozcieńczony roztwór kwasu octowego, sok z cytryny lub wodny roztwór kwasu cytrynowego, mleko. Skażone oczy płukać pod bieżącą wodą około 15 minut przy podwiniętych powiekach. Skórę zmywać 15 minut dużą ilością bieżącą wody. Wezwać lekarza, przewozić chorego tylko w pozycji leżącej.
W przypadku gdy istnieje prawdopodobieństwo utraty przytomności, poszkodowanego transportować w pozycji bocznej ustalonej.
CHLOR Cl
Chlor jest gazem silnie trującym i żrącym. Działa głównie na drogi oddechowe i skórę. Tworzy ciężki, ścielący się obłok o żółtym zabarwieniu. Wywołuje podrażnienie błon śluzowych oczu, gardła i górnych dróg oddechowych. Powoduje łzawienie, kichanie, ślinotok, kaszel i obrzęk płuc. Może doprowadzić do śmierci.
PIERWSZA POMOC
Poszkodowanego wynieść za skażonego środowiska. Zdjąć skażoną odzież, ciepło okryć, ułożyć wysoko i zapewnić spokój. W razie zatrzymania oddechu stosować oddychanie “usta – usta”, jeżeli jest taka możliwość zastosować aparat oddechowy z tlenem. Skażoną skórę zmywać obficie wodą z mydłem i przykryć jałowym opatrunkiem – nie nakładać opasek oparzeniowych. Oczy płukać dużą ilością bieżącej wody przy odwiniętych powiekach. Wezwać lekarza. Transport jest możliwy jedynie w pozycji leżącej.
W przypadku gdy istniej prawdopodobieństwo utraty przytomności, poszkodowanego transportować w pozycji bocznej ustalonej.
CHLOROWODÓR HCl
Chlorowodór jest bezbarwnym gazem o duszącej woni, dymiący w wilgotnym powietrzu. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie wydzielając przy tym znaczną ilość ciepła i tworząc mocny kwas chlorowodorowy (kwas solny).
Objawy zatrucia przewlekłego:
Uszkodzenie szkliwa zębów, zapalenie spojówek, przewlekłe zapalenie spojówek. Częsty kontakt z roztworem wodnym może wywołać zmiany zapalne skóry.
PIERWSZA POMOC
Zatrucie inhalacyjne:
Skażenie skóry:
Skażenie oczu:
Zatrucie drogą pokarmową:
Zagrożenia środkami biologicznymi
Skażenia rejonu mogą mieć miejsce w wyniku ataku terrorystycznego z użyciem broni biologicznej takiej jak wirusy, bakterie oraz ich toksyny.
Sygnał alarmowy w przypadku zagrożenia może być nadany przez telefon, telefax, syreny, ruchome środki nagłaśniające lub wewnętrzny system ostrzegawczy np. system alarmowania OC, radio i telewizja, rozgłośnie na samochodach itp.
Stan zagrożenia.
Atak wcześniej zapowiedziany.
Proponowane działanie:
Ogłoszenie alarmu
Po ogłoszeniu ataku z użyciem środków biologicznych należy:
Atak szybko wykryty
Proponowane działanie:
Oprócz podjęcia w trybie alarmowym działań opisanych wyżej należy podjąć następujące działania:
Atak późno wykryty (powstały już podejrzane ogniska zachorowań)
Proponowanie działanie:
Działania w tych przypadkach muszą być zdecydowane, bardzo sprawnie kierowane i koordynowane. Niezbędne jest podjęcie następujących przedsięwzięć :
Odwołanie alarmu
Po odwołaniu alarmu o zakażeniu biologicznym należy:
Czynniki biologiczne, które mogą być zastosowane jako środek terroru (podział wg objawów).
Uszkodzenia zewnętrzne i wewnętrzne, gorączka, infekcja płucna:
Wąglik (bakteria)
Uwaga:
Gorączka, delirium, krwawienie z jam ciała, drgawki:
Ebola (wirus)
Mdłości, biegunka, porażenie mięśni oddechowych:
Pałeczka jadu kiełbasianego (bakteria)
Gorączka, delirium, niewydolność układu oddechowego:
Dżuma (bakteria)
Uwaga: w przypadku otrzymania podejrzanej przesyłki (list, paczka) przestrzegać szczegółowej procedury postępowania.
Organizacja likwidacji skutków użycia środków biologicznych, chemicznych i promieniotwórczych
Ogólna charakterystyka i organizacja dekontaminacji (dezaktywacji, odkażania)
DEKONTAMINACJA (dezaktywacja, odkażanie ) polega na usuwaniu z powierzchni ciała ludzkiego błon śluzowych oczu, nosa i ust substancji promieniotwórczych, środków trujących i biologicznych.
Celem dekontaminacji jest zmniejszenie absorpcji trucizn przez osoby poszkodowane oraz zapobieganie wtórnemu skażeniu służb ratowniczych.
Etap I
Etap II
UWAGA:
Przy skażeniu środkami chemicznymi jak:
Przy skażeniu środkami biologicznymi stosować standardowe mycie ciała;
Przy skażeniu radiologicznym stosować mycie mydłem i wodą całego ciała.
Wytworzył | admin |
---|---|
Data wytworzenia | 20 października 2020 |
Opublikował w BIP | admin |
Data opublikowania | 20 października 2020 |
Data ostatniej aktualizacji | 23 marca 2021 |
Liczba wyświetleń | 559 views |