POŁOŻENIE GMINY DYNÓW
Gmina Dynów administracyjnie położona jest w powiecie rzeszowskim województwa podkarpackiego. Zajmuje obszar 119 km² i zamieszkuje ją ponad 7000 osób.
W jej skład wchodzi dziewięć wsi sołeckich. Są to:
– Bachórz
– Dąbrówka Starzeńska
– Dylągowa
– Harta
– Laskówka
– Łubno
– Pawłokoma
– Ulanica
– Wyręby
Graniczy z następującymi gminami: Hyżne, Błażowa, Bircza, Jawornik Polski, Nozdrzec i Dubiecko. Obszar gminy położony w karpackiej części Dorzecza Sanu, na pograniczu Pogórzy Dynowskiego i Przemyskiego charakteryzuje bardzo urozmaicona rzeźba terenu. Wzgórza osiągają wysokość 330- 335m n.p.m., a najwyższy punkt, znajdujący się na południowy – wschód od Bartkówki, wznosi się ok. 415 m n.p.m. Nachylenie stoków waha się w granicach 8-12% i powyżej 12%. Pomiędzy wzgórzami ciągną się długie doliny, w których położone są wsie pogórzańskie.
Przez teren gminy Dynów przepływa rzeka San mająca charakter górski. Wraz ze swoimi licznymi dopływami, z których największe to: Magierówka, Baryczka, Ulenka, Harta, stanowi on ważny i nadający wiele uroku i piękna element krajobrazu.
Obecnie na terenach gminy Dynów nie ma dużych kompleksów leśnych. Nieduże lasy i zagajniki znajdują się na północ od Bachórza i Harty, na zachodzie gminy, w okolicy Łubna i Wyrębów oraz pomiędzy Pawłokomą i Dąbrówką Starzeńską. Siedliska leśne reprezentowane są przez las świeży wyżyny. Drzewostan składa się głównie z buka, modrzewia, jodły i dębu. Lokalnie występuje las jesionowy. Lasy obfitują w grzyby. Opisując świat roślinny nie sposób zapomnieć o roślinach charakterystycznych dla tych terenów. Stoki Żurawca upodobał sobie przebiśnieg – zwiastun wiosny. W lasach dynowskich, i na niektórych łąkach, rośnie cebulica dwulistna, która nadaje miejscom gdzie występuje piękny niebieski kolor. W gradach i buczynach występuje lilia złotogłowa. Spotkać ją można na Żurawcu i w okolicach Sielnicy. Białe płaty na różnokolorowych kobiercach łąk tworzy czosnek niedźwiedzi, mający właściwości lecznicze. Kolorystykę runa leśnego wzbogacają różowe kwiaty wawrzynka wilczełyko, które po przekwitnięciu są czerwonymi jagodami.
Te wszystkie elementy tworzą krajobraz niezwykle urozmaicony i piękny. Naturalnie wymieszany drzewostan tworzy piękne kompozycje, zwłaszcza jesienią, kiedy następuje przebarwienie liści oraz wiosną, kiedy kwitną trześnie. Tereny rolnicze, to barwna mozaika pól uprawnych, łąk, pastwisk i zadrzewień śródpolnych. W niektórych miejscowościach, na terenach podworskich parków i obok kościołów, występują liczne starodrzewy będące pomnikami przyrody. Tworzą je najczęściej dęby, lipy i jesiony. Bogaty jest świat zwierzęcy. Reprezentują go sarny, lisy, kuny, tchórze, borsuki, zające popielice, kosztaki i wiewiórki. W większych kompleksach leśnych, na południu gminy, żyją jelenie i dziki. Przedstawicielami ptaków są jastrzębie, sokoły – pustułki i sowy. Wśród pól i łąk żyją bażanty, kuropatwy, przepiórki i jarząbki. Nad Sanem spotyka się dzikie kaczki, czaple i czarne bociany. Z gadów na terenach tych występują: żmije, zaskrońce, jaszczurki żyworódki, zwinki i padalce. San i niektóre jego dopływy to raj dla wędkarzy. Można tu złowić klenie, leszcze, okonie, jelce, płocie, brzany , szczupaki, węgorze, świnki, kiełbie i ukleje. Niestety coraz rzadziej występuje pstrąg, a całkowicie wyginęły raki.
Najbardziej wartościowe elementy przyrody występujące na terenie gminy Dynów objęte zostały ochroną. Część obszaru wchodzi w skład Przemysko – Dynowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu oraz Parku Krajobrazowego Pogórza Przemyskiego. Podnosi to w znacznym stopniu turystyczną atrakcyjność gminy.
Klimat gminy Dynów zalicza się do piętra klimatu podgórskiego, umiarkowanie ciepłego o cechach kontynentalnych, ze średnią temperaturą roczną 5-7°C. Najwyższe temperatury notuje się w lipcu ze średnią 17-18°C. Średnie temperatury zimowe wynoszą -3-5°C.
W okresie letnim przeważają wiatry zachodnie i południowo- zachodnie, natomiast w czasie jesieni i zimy wschodnie i północno-wschodnie. Dużą rolę odgrywają wiatry fenowe wiejące z dużą prędkością z południa. Dużą rolę w sterowaniu wiatrami odgrywa dolina Sanu. Przeciętna roczna liczba opadów wynosi 750-800 mm. Pokrywa śnieżna utrzymuje się od 60 do 150 dni. Pierwsze przymrozki notowane są w październiku, ostatnie w maju. W południowym rejonie Pogórza Dynowskiego występują złoża łupków bitumicznych. W różnych miejscowościach gminy występują wody słabo zmineralizowane, tzw. wody swoiste, które mogą być używane jako wody stołowe. Nie są one jednak eksploatowane.
Na terenie gminy eksploatuje się gliny wykorzystywane niegdyś w cegielniach w Dynowie i w Harcie.
W dolinie Sanu występują udokumentowane złoża żwirów, z których największe znajdują się w miejscowościach Bachórz i Pawłokoma.